Geen lief en zeer an min moage
Hoe lang ga da nog duren, da dè de vroage?
Geen lief en zeer an min moage
Hoe lang ga da nog duren, da dè de vroage?
Ah, we maken ier wa mee, vint
Wa maken ier wa mee
Wa de welder ier meemaken
Da kund’ui echt nie veurstellen
(Strofe 1)
’t Probleem dadès medisch, toch da van die moage
Dat ander twijfelachtig, dus ik stelle mij de vroage
Hoe lang ga da nog duren, eet nui nog zijn tijd nie g’had
Een maand of zeven afzien es veur mui al redelijk wat
‘k Functionere nog maar alf en ik wee nie woar gekropen
Van ’t zeer en miserie, ès ’t nui nog niet afgelopen
Mee bezoeken aan dokteurs, specialisten en apothekers?
‘k Geve grof geld aan die kèrels, ma genezen, ja, ho zekers
Aalt den Buscopan moar boven en ge weet waar dat ie lag
Van veuren in de kasse bij nog pillen van da slag
En nie da’t vele helpt, maar ik slikke kik gedwee
Veur of achter ’t eten mee wa woater of wa thee
Geen lief en zeer an min moage
Hoe lang ga da nog duren, da dè de vroage?
Geen lief en zeer an min moage
Hoe lang ga da nog duren, da dè de vroage?
Dat è de vrage, ja, dat è de vrage!
Dat è de vrage, ja, dat è de vrage!
(Strofe 2)
Dat één probleem è medisch en dat ander hopelijk nie
Anders bennek heel gezien, zijn min kansen al parti
‘k Vin mijzelven interessant en dat ès al een begin
Nui nog vrouwen overtuigen veur het stichten van een gezin
En da kan wel zere goan en da kan wel zere lopen
Eerst moederziel alleen en tun kinders mee heel ‘open
Ja, het kan wel zere goan en het kan wel zere lopen
Mo veu ’t zelfste geld kund’ui een upblaaspuppe kopen
Aalt den Buscopan moar boven en ge weet waar dat ie lag
Van veuren in de kasse bij nog pillen van da slag
En nie da’t vele helpt, maar ik slikke kik gedwee
Veur of achter ’t eten mee wa woater of wa thee
Geen lief en zeer an min moage
Hoe lang ga da nog duren, da dè de vroage?
Geen lief en zeer an min moage
Hoe lang ga da nog duren, da dè de vroage?
Dat è de vrage, ja, dat è de vrage!
Dat è de vrage, ja, dat è de vrage!
(Bridge)
Zeer an de moage, ik wens het niemand toe
Zeer an de moage, een leven zonder clou
Ge voelt ui moar ‘alf, de minsten van den ‘oop
Ge blijft weeral thuis, ligt mee uizelven in de knoop
Zeer an de moage, dadès ier nie gezeverd
Zeer an de moage, an dokteurs overgeleverd
En uok nog geen lief, da komt er tun nog bij
Waarom zie z’ui nie stoan? Z’ès zij pertank toch vrij?
Geen lief en zeer an min moage
Hoe lang ga da nog duren, da dè de vroage?
Geen lief en zeer an min moage
Hoe lang ga da nog duren, da dè de vroage?
Dat è de vrage, ja, dat è de vrage!
Dat è de vrage, ja, dat è de vrage!
Dat è de vrage, ja, dat è de vrage!
Dat è de vrage, ja, dat è de vrage!
credits
from Een leven zonder zorgen,
released October 18, 2019
SH: rap, elektronische drums, schud-ei, handgeklap
Bob Bernaert: gitaar, bas, synths
David Goetheyn: handgeklap
Fernant Zeste: handgeklap
Rap in het West-Vlaams. Goudeerlijke teksten met plaats voor een lach en een
traan. Uitzinnige liveshows gebracht in maatpak. Dat is in een notendop waar
Steven H voor staat.
